پروتکل انتقال فایل (FTP) یک پروتکل شبکه ای است که به کاربران اجازه می دهد فایل ها را از طریق اینترنت به راحتی تبادل کنند. اگرچه جایگزین های بهتر و مطمئن تری برای FTP وجود دارد، مدیران وب سایت ها اغلب از آن برای مدیریت فایل های آپلود شده در سرور وب سایت خود استفاده می کنند. ما همچنین از FTP برای به اشتراک گذاری منابع در دسترس عموم، خودکارسازی وظایف انتقال فایل، دانلود خدمات آنلاین و موارد دیگر استفاده می کنیم. با این حال، FTP امن نیست و در برابر حملات مخرب بسیار آسیب پذیر است، بنابراین شما نباید از آن برای انتقال فایل های حساس استفاده کنید.

یک کاربر می‌تواند فایل‌ها را روی سرور FTP ذخیره کند و سایر کاربران می‌توانند به آن سرور متصل شده و با محتوای آن تعامل داشته باشند. برای استفاده از FTP، باید یک اتصال اینترنتی فعال داشته باشید و باید یک سرویس گیرنده FTP را دانلود کنید که با آن برای آپلود فایل ها و دانلود از سرور با آن تعامل دارید.

FTP ناشناس چیست؟

FTP ناشناس به ما امکان می دهد بدون نیاز به احراز هویت با نام کاربری و رمز عبور از سرور FTP استفاده کنیم. کاربران ناشناس می توانند با نام کاربری ANONYMOUS وارد شوند که محدود است و به تمام اطلاعات موجود در سیستم راه دور دسترسی ندارد.

سیستم راه دور مسئول تعیین اینکه کدام اطلاعات برای کاربران ناشناس قابل دسترسی است. این اطلاعات نمی تواند حساس باشد، زیرا برای همه در دسترس است.

پروتکل انتقال فایل برای چه مواردی استفاده می شود؟

پروتکل انتقال فایل یک پروتکل شبکه ای است که ما برای انتقال فایل ها بین رایانه ها از طریق اتصالات پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت (TCP/IP) استفاده می کنیم. TCP/IP که به عنوان مجموعه پروتکل اینترنت نیز شناخته می‌شود، مجموعه‌ای از قوانین استاندارد شده است که به رایانه‌های موجود در شبکه اجازه می‌دهد تا با هم ارتباط برقرار کنند. عملکرد مجموعه پروتکل های TCP/IP به چهار لایه انتزاعی تقسیم می شود که هر لایه شامل پروتکل های خاصی است. از بالاترین به پایین ترین این لایه ها عبارتند از:

  • لایه کاربردی
  • لایه حمل و نقل
  • لایه شبکه
  • لایه پیوند داده

FTP روی لایه برنامه کار می کند، همان لایه ای که HTTP روی آن کار می کند. پروتکل هایی که روی این لایه کار می کنند توسط برنامه های کاربردی برای ارائه خدمات کاربر و تبادل داده ها استفاده می شود.

ما می‌توانیم از FTP برای انتقال فایل‌ها بین سیستم‌های مختلف از طریق یک شبکه، با استفاده از سرویس گیرنده FTP یا FTP خط فرمان استفاده کنیم. این شامل آپلود، ایجاد، انتقال و حذف فایل‌ها در سرور FTP و دانلود فایل‌ها از آن است.

FTP معمولاً برای دسترسی به سرور نیاز به احراز هویت دارد، اگرچه دسترسی ناشناس در برخی موارد مجاز است. به دلیل عدم تدابیر امنیتی FTP، ما دیگر از FTP برای انتقال اطلاعات حساس از طریق اینترنت استفاده نمی کنیم. این روزها احتمالاً از پروتکل های امن تری مانند SFTP یا FTPS استفاده می کنیم.

پروتکل انتقال فایل (FTP) چیست و چه کاربردی دارد؟ بیشتر بخوانید: سرور DHCP چیست و چگونه کار می کند؟

پروتکل انتقال فایل (FTP) چیست و چه کاربردی دارد؟

FTP چگونه کار می کند؟

FTP با پروتکل انتقال فایل از معماری سرویس گیرنده-سرور پیروی می کند، به این معنی که حجم کار بین ارائه دهنده سرویس (سرور) و مصرف کننده سرویس (سرویس گیرنده) تقسیم می شود.

  • سرور FTP: سرور جایی است که همه فایل ها در آن ذخیره می شوند. شما می توانید با سرور برای آپلود فایل های جدید، دانلود فایل های ذخیره شده در آن و همچنین جابجایی، حذف و انجام عملیات های دیگر روی فایل های ذخیره شده تعامل داشته باشید. برای برقراری ارتباط با سرور FTP، به یک سرویس گیرنده FTP نیاز دارید.
  • سرویس گیرنده FTP: سرویس گیرنده FTP برنامه ای است که به کاربران اجازه می دهد با سرور FTP ارتباط برقرار کرده و با آن تعامل داشته باشند. برای اتصال به سرور، کاربر باید آدرس IP سرور (یا نام میزبان) را بداند. هنگامی که کاربر آدرس سرور را داشت، می تواند با استفاده از سرویس گیرنده FTP یک اتصال به سرور ایجاد کند. معمولاً کاربران برای دسترسی به سرور باید با نام کاربری و رمز عبور وارد شوند.
  • FTP برای کار به دو کانال ارتباطی نیاز دارد: یک کانال کنترل (که به عنوان کانال فرمان نیز شناخته می شود) و یک کانال داده. از آنجایی که FTP از دو کانال استفاده می کند، به دو پورت نیاز دارد، یکی برای کانال داده (پورت 20) و دیگری برای کانال کنترل (پورت 21). FTP از پروتکل کنترل انتقال (TCP) برای نیازهای حمل و نقل استفاده می کند.

دو راه اصلی برای استفاده از FTP وجود دارد.

  1. از رابط خط فرمان: مستقیم ترین راه برای استفاده از FTP از طریق خط فرمان است. ویندوز، macOS و لینوکس دارای کلاینت های خط فرمان داخلی هستند.
  2. استفاده از کلاینت FTP: این روشی است که بسیاری از توسعه دهندگان ترجیح می دهند، زیرا مشتریان FTP یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) ارائه می دهند که می تواند بصری تر و استفاده آسان تر باشد.

نتیجه گیری:

پروتکل انتقال فایل یا FTPدر سال ۱۹۷۱ توسط Abhay Bhushan و تحت عنوان RFC114 منتشر شد. همانطور که از نام این پروتکل مشخص است، FTP وظیفه انتقال فایل‌ها از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگری را برعهده دارد. این پروتکل با هدف ارائه روشی استاندارد برای انتقال فایل در شبکه ای کوچک از کامپیوترها ایجاد شد. این شبکه شامل چند مرکز نظامی، دانشگاهی و عده کمی از افراد می‌ شد. در ابتدای ایجاد این پروتکل شبکه از تعداد مشخص و کمی از کامپیوترها و کاربران تشکیل شده بود. به همین دلیل مسائل امنیتی در نسخه‌های اولیه پروتکل FTP از اهمیت چندانی برخوردار نبود.

اما به تدریج و با گسترش شبکه کامپیوتر و افزایش ناگهانی کاربران آن نیاز به در نظر گرفتن مسائل امنیتی احساس شد. بنابراین به منظور پر کردن این خلا امنیتی، بروزرسانی‌های RFC 2228 و RFC 2428 برای این پروتکل ارائه شدند. FTP يک پروتکل استاندارد بر پایه TCP/IP است. معمولا ارتباط در این پروتکل از طریق پورت‌های 20 و 21 برقرار می‌شود. پورت 21 به منظور ارتباط میان سرور و کلاینت و پورت 20 برای تبادل و ارسال فایل‌ها در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تالیف:
فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ (اقتباس از مقاله‌ای از Builtin)
در صورت استفاده از این مقاله، نام و آدرس فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ را به عنوان منبع ذکر کنید.