درک تفاوت پروتکل‌ های TCP و UDP پروتکل کنترل انتقال و دیتاگرام کاربر بسیار مهم است. هر دو پروتکل اهداف مشخصی را دنبال می کنند و برای انواع مختلف برنامه ها بهینه شده اند. این مطلب به بررسی ویژگی ها، مزایا، معایب و کاربردهای هر پروتکل و فرق پروتکل‌ های TCP و UDP می پردازد تا به شما در تصمیم گیری آگاهانه در پروژه های خود کمک کند.

TCP (پروتکل کنترل انتقال) چیست؟

برای درک فرق پروتکل‌ های TCP و UDP ابتدا باید در مورد هرکدام اطلاعاتی به دست آوریم. به بیانی ساده پروتکل کنترل انتقال یا TCP (Transmission Control Protocol) ، یک پروتکل connection-oriented است که کامپیوترها برای برقراری ارتباط از طریق اینترنت، از آن استفاده می‌کنند. یکی از اصلی‌ترین پروتکل‌ها، در شبکه‌های TCP/IP است. TCP، امکان بررسی خطا، تضمین تحویل داده‌ها و همچنین تحویل packet ها به همان روشی که ارسال می‌شوند را فراهم می‌کند. TCP یک پروتکل اتصال گرا است که انتقال داده های قابل اعتماد بین دستگاه ها را تضمین می کند. قبل از انتقال داده ها ارتباط برقرار می کند و آن را تا زمانی که ارتباط کامل شود حفظ می کند.

ویژگی های TCP

ویژگی‌های کلیدی TCP شامل بررسی خطا، کنترل جریان و کنترل ازدحام است که تضمین می‌کند داده‌ها با دقت و ترتیب صحیح تحویل داده می‌شوند.

مزایای TCP

  • قابلیت اطمینان: TCP تضمین می کند که بسته های داده بدون خطا و به ترتیب صحیح بین سرور و کلاینت ارسال می شوند. اگر بسته ای گم شود یا خراب شود، TCP آن را دوباره ارسال می کند.
  • کنترل جریان: TCP نرخ انتقال داده را بر اساس ظرفیت گیرنده تنظیم می کند تا گیرنده را تحت تأثیر قرار ندهد.
  • کنترل ازدحام: TCP سرور و کلاینت را قادر می سازد تا ازدحام شبکه را در حین ارتباط مدیریت کنند و ارتباط پایدار را تضمین کنند.

معایب TCP

  • فرایند های اضافه: فرآیندهای بررسی خطا و برقراری اتصال، رفت و برگشت های اضافی شبکه و پردازش داده را اضافه می کند و TCP را در مقایسه با UDP کندتر می کند. این به این دلیل است که یک هدر TCP حداقل اندازه 20 بایت دارد، در حالی که حداقل اندازه هدر UDP تنها هشت بایت است.
  • تأخیر: فرآیندهای دست دادن و تأیید اولیه باعث تأخیر می شود که می تواند برای برنامه های بلادرنگ یک اشکال باشد.
  • منابع فشرده: TCP به دلیل پیچیدگی و نیاز به حفظ حالت های اتصال به منابع سیستم بیشتری نیاز دارد.

فرق پروتکل‌ های TCP و UDP چیست؟

فرق پروتکل‌ های TCP و UDP چیست؟ بیشتر بخوانید: سرور DHCP چیست و چگونه کار می کند؟

UDP (پروتکل دیتاگرام کاربر) چیست؟

برای درک فرق پروتکل‌ های TCP و UDP ابتدا باید در مورد هرکدام اطلاعاتی به دست آوریم. User Datagram Protocol (UDP)، یک پروتکل connectionless است که درست مانند TCP کار می‌کند اما فرض می‌کند بررسی خطاها و خدمات recovery نیاز نیستند. در عوض، UDP به صورت مداوم، datagram ها را برای کاربران ارسال می‌کند تا مطمئن شود که آنها را دریافت کرده‌اند. UDP یک پروتکل بدون اتصال است که سرعت را بر قابلیت اطمینان ترجیح می دهد. بسته های داده را بدون ایجاد اتصال ارسال می کند و تحویل، سفارش یا بررسی خطا را تضمین نمی کند. این باعث می شود UDP برای برنامه هایی مناسب باشد که سرعت آنها مهمتر از دقت است.

ویژگی های UDP

ویژگی‌های کلیدی UDP شامل ارسال‌هایی با تأخیر کم و تحمل ضرر و هدر با اندازه ثابت ساده هشت بایتی است که به کارایی و سرعت آن کمک می‌کند. حداقل مکانیسم‌های پروتکل را فراهم می‌کند و به جای بررسی خطا یا کنترل جریان، بر رابط داده با برنامه‌ها تمرکز می‌کند.

مزایای UDP

  • تأخیر کم: عدم ایجاد اتصال و فرآیندهای تأیید در UDP منجر به حداقل تأخیر می شود.
  • کارایی: با فرایند کمتر، UDP می تواند داده ها را سریعتر و کارآمدتر منتقل کند.
  • پشتیبانی از چندپخش: UDP می‌تواند داده‌ها را به‌طور همزمان به چندین گیرنده ارسال کند، که آن را برای برنامه‌هایی مانند پخش زنده و بازی آنلاین ایده‌آل می‌کند.

معایب UDP

  • غیر قابل اعتماد: UDP تضمین نمی کند که بسته های داده به مقصد خود می رسند یا ترتیب درستی دارند.
  • بدون بررسی خطا: مکانیزمی برای تشخیص یا تصحیح خطاها در داده های ارسالی وجود ندارد.
  • بدون کنترل تراکم: UDP نرخ انتقال خود را بر اساس شرایط شبکه تنظیم نمی کند، که می تواند منجر به از دست دادن بسته در طول ازدحام شود.

فرق کلیدی پروتکل‌ های TCP و UDP

اکنون که با مفاهیم و ویژگی های این دو پروتکل آشنا شدیم با توجه به توضیحات فوق می توانیم فرق پروتکل‌ های TCP و UDP در موارد زیر خلاصه کنیم:

  1. اتصال: TCP اتصال گرا است، در حالی که UDP بدون اتصال است.
  2. قابلیت اطمینان: TCP انتقال داده قابل اعتماد را تضمین می کند، در حالی که UDP چنین نیست.
  3. سرعت: UDP به دلیل حداقل سربارش سریعتر است، در حالی که TCP به دلیل فرآیندهای بررسی خطا و برقراری اتصال کندتر است.
  4. موارد استفاده: مصرف کنندگان از TCP برای برنامه هایی که نیاز به دقت و قابلیت اطمینان دارند، مانند انتقال فایل، ایمیل و مرور وب استفاده می کنند. آنها از UDP برای برنامه های بلادرنگ مانند پخش زنده و بازی های آنلاین استفاده می کنند.

تالیف:
فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ (اقتباس از مقاله‌ای از Builtin)
در صورت استفاده از این مقاله، نام و آدرس فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ را به عنوان منبع ذکر کنید.