کنسولی‌هایی که نزدیک بود ساخته نشوند!

در این مقاله به مشکلاتی که غول‌های سرگرمی بر سر ساخت کنسول خود داشته‌اند می‌پردازیم، کنسولی‌هایی که نزدیک بود ساخته نشوند!!

شما در مورد کنسول هایی می دانید که هرگز تولید نشده‌اند، اما در مورد کنسول‌هایی که به شدت به آنها علاقه دارید و به تاریخ بازی‌‌‌های ویدیویی تبدیل شدند، چه می گویید؟ تقریباً هیچ اطلاعات آنلاینی وجود ندارد که به طور خلاصه بحث‌های پشت پرده را قبل از تولید یک کنسول جدید بازگو کند، و گیمرها را از چیزهای بی‌اهمیتی که باید در مورد کنسول‌های مورد علاقه‌شان نیاز دارند، محروم کند.

صنعت بازی‌های ویدیویی همیشه بازاری سخت برای ورود بوده است، هر سرمایه‌گذاری جدید یک قمار خطرناک است. حتی شرکت‌های بزرگ اغلب با موانع چالش برانگیزی مواجه می‌شوند که انتشار یک موضوع نوآورانه را به خطر می‌اندازد.

6- ایکس باکس اورجینال The Original Xbox

کنسول Xbox زمانی که در جهنم توسعه بود، یک نام مخفی داشت، «جعبه تابوت»، زیرا اکثر کارمندان مایکروسافت که روی این پروژه کار می‌کردند، از همان ابتدا آن را یک شکست می‌دانستند و می‌ترسیدند که شغل خود را به خاطر آن از دست بدهند. مسئله اصلی تولید کنسول‌ها بود زیرا مایکروسافت مجبور بود هر یک از آنها را در داخل تولید کند.

یک مانع دیگر، تهیه یک CPU قدرتمند برای سیستم بود. اگرچه مایکروسافت از AMD خواست تا آنرا بسازد. این شرکت تصمیم گرفت در آخرین لحظه از CPU ساخته شده توسط اینتل استفاده کند، با اینکه AMD بیشتر توسعه سخت افزار نمونه اولیه را انجام داده بود. مایکروسافت حتی در یافتن کنترلر مناسب با مشکل مواجه شد و در نهایت به یک محصول ضمخت وناجور رضایت داد.

استارت اولیه نسبتا موفقیت آمیز بود. مایکروسافت تعداد زیادی کنسول در آمریکای شمالی فروخت، اما به زودی متوجه شد که هزینه‌های تولید بسیار بیشتر از سودی است که کنسول ایجاد می‌کرد. مایکروسافت میلیاردها دلار ضرر می‌کرد و بلافاصله پس از معرفی جانشین ایکس باکس 360، تولید ایکس باکس اصلی را متوقف کرد.

5- نینتندو فامیکام Nintendo’s Famicom

نینتندو زمانی که برای اولین بار شروع به کار کرد و کارت‌های Hanafuda را در سال‌های اولیه خود تولید کرد، یک شرکت اسباب بازی بود. این شروع باعث شد تا آنها در روند ایجاد و راه اندازی سیستم سرگرمی خانگی خود به شدت شک کنند، بنابراین ایجاد Famicom چندان جدی گرفته نشد.

این سیستم به سختی شاهد توسعه فعال بود و این پروژه قطعاً اختلافات داخلی را در شرکت ایجاد کرد. حتی پس از راه اندازی، Famicom به سختی هیچ بازی به نام خود داشت تا اینکه هادسون سافت شروع به توسعه عناوین کنسول کرد. این یک تغییر بزرگ در سرعت نینتندو بود و بعداً شرکت را به عنوان یک کل تعریف کرد.

4- نینتندو وی Nintendo’s Wii U

کنسول Wii U، قبل از عرضه، شاهد جنجال‌های زیادی بود و مدیران داخلی نینتندو به دلیل اینکه به موفقیت آن و اضافه شدن صفحه نمایش اعتقاد چندانی نداشتند، در مورد شروع کردن پروژه به شدت اختلاف نظر داشتند.

نه تنها این، بلکه سهام این شرکت پس از معرفی کنسول نیز افت شدیدی را تجربه کرد. هزینه‌های تولید بسیار بیشتر از مزایا بود، با این حال مدیران نینتندو همچنان مصمم بودند و ضررها قبول کردند، زیرا می‌دانستند که مجموعه‌ی زیادی از بازی‌ها را برای این کنسول مناسب است.

3- سگا دریم کست Sega’s DreamCast

علیرغم از دست دادن پول زیادی در تلاش برای تبلیغ و فروش جنسیس، مدیران سگا همچنان امیدوار بودند که با راه اندازی کنسولی که بازار بازی های ویدیویی را تکان دهد، از آن ضربه خلاص شوند.

بیشتر بخوانید: تراشه های کبالت سفارشی مایکروسافت هفته آینده به Azure می آیند

سگا نه تنها افزایش محبوبیت EA را مسخره کرد و اساساً از مجموعه بازی های آن اجتناب کرد، بلکه حتی بودجه خود را در یک کمپین تبلیغاتی که به سختی هیچ جذابیتی به همراه داشت، هدر داد. نسخه قبلی آن، Sega Saturn، به طور عمده شکست خورد، زیرا به سختی هیچ بازی داشت و بیشتر آنها یک آشفتگی بصری درهم و برهم بودند.

متأسفانه، قبل از راه‌اندازی، DreamCast در تست داخلی تقریباً مورد مناقشه قرارگرفت و شرکت از قابلیت‌های سخت‌افزار مطمئن نبود. سگا به ناچار پس از عرضه، تولید سخت افزار را به طور کامل کنار گذاشت.

2- نینتندو سوئیچ Nintendo Switch

پس از شکست حیاتی Wii U، نینتندو با انتشار کنسول بزرگ بعدی خود ریسک بزرگی را پذیرفت. مدیران ارشد شرکت از تولید کنسولی که عمدتاً روی بازی‌های تک نفره متمرکز بود، خسته شده بودند. آنها روشی منحصر به فرد برای استفاده از کنترلرهای کنسول ابداع کردند. نینتندو نیاز داشت بر روی موفقیت اولیه خود با Wii سرمایه گذاری کند و سوییچ یک سرمایه گذاری ریسکی بود که فکر می کردن ارزشش را دارد.

آنها نیاز به راهی داشتن تا شکاف بین گیمرهای معمولی و گیمرهای حرفه‌ای را کم کند. Switch به عنوان یک پروژه نسبتاً جاه طلبانه شروع شد، اما به سختی هیچ مسیری به سمت آن می رفت. مدیران نینتندو همچنان در مورد انتشار بازی های بیشتری در Wii، صرف نظر از سن آن، مصمم بودند. ولی هیچکدام با سوئیچ به نظر جور نمی‌امد. با این حال، این شرکت همچنان با تولید کنسول‌های خود پیش رفت و در نهایت یک مجموعه مناسب از بازی‌ها را روی کنسول فراهم کرد. به ناچار از کنترل های لمسی کنار رفت و بر قابلیت حمل آسان تمرکز کرد.

1- سونی پلی استیشن Sony’s PlayStation 2

اگرچه PS2 بعدها به عنوان یکی از پرفروش‌ترین کنسول‌های تمام دوران در شناخته می‌شود، اما در هنگام عرضه، PS2 به سختی تعداد کنسول‌ها و بازی‌های مناسبی برای ارائه داشت. نه تنها این، قبل از راه اندازی، با موانع قانونی و فنی قابل توجهی روبرو بود. به عنوان مثال، موتور Emotion سونی که با توشیبا توسعه یافته بود، به دلیل اینکه ظاهراً حق ثبت اختراع متعلق به دانشگاه ویسکانسین را نقض کرده بود، با مشکل در تولید مواجه شد.

شرکت توسعه بازخورد لمسی Immersion نیز از سونی به دلیل استفاده از فناوری ارتعاش خود در کنترلرهای Dualshock که به آن افتخار می‌کرد شکایت کرد، در نهایت برنده شد. همچنین کمکی نکرد که این کنسول برای توسعه بازی‌ها سخت بود.

مجموعه‌هایی از دهها پردازنده و کیت‌های مختلف برای توسعه دهندگان بازی ارائه شده بود. و مجموعه‌هایی شامل کتابچه‌های راهنما که سختی این روند را آسان تر نمی کرد. بیشتر کدهایی که باید می‌نوشتن باید بی عیب و نقص باشد، زیرا فقط CPU اصلی دارای یک عیب یاب بود که می توانستند از آن استفاده کنند. که روند کار را سخت و دشوار می‌کرد.

سونی از عرضه PS2 مطمئن نبود. مدیران ارشد می‌دانستند که مجموعه بازی‌هایی که در آن زمان در اختیار داشت در مقایسه با خودنمایی که می‌کردند چیزی نبود. اما توانست به کمک تبلیغات زیاد از آن یک محصول موفقیت بسازد. علی‌رغم چالش‌هایی که در تولید کنسول و حمل‌و‌نقل پس از عرضه وجود داشت. PS2 دوباره برگشت و محبوبیت خود را در بین عموم حفظ کرد.

برای خرید کنسول می توانید با کارشناسان ما مشورت کنید و یا بر روی لینک کلیک کنید.

تالیف:
فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ (اقتباس از مقاله‌ای از The Gamer)
در صورت استفاده از این مقاله، نام و آدرس فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ را به عنوان منبع ذکر کنید.