استراتژی طراحی مواد بهتر برای تولید برق ترموالکتریک

در سالهای اخیر، مهندسان و دانشمندان در سراسر جهان بر روی فناوریهای جدید برای تولید برق از منابع انرژی تجدیدپذیر، از جمله فتوولتائیک (PV)، توربینهای بادی و ژنراتورهای برق آبی کار میکنند. یک راه حل جایگزین برای کاهش تأثیر تغییرات آب و هوایی می تواند تبدیل گرمای اضافی یا اتلاف تولید شده توسط صنایع، خانوارها و محیط های طبیعی گرم تولید برق ترموالکتریک باشد.
این رویکرد که به عنوان تولید برق ترموالکتریک شناخته می شود، بر استفاده از موادی با خواص ترموالکتریک ارزشمند متکی است. به طور خاص، هنگامی که این مواد از یک طرف در معرض دماهای بالا و از طرف دیگر در معرض دماهای سردتر قرار میگیرند، الکترونهای درون آنها شروع به حرکت از سمت گرم به سمت سردتر میکنند که پتانسیل الکتریکی تولید میکند.
در حالی که تحقیقات اخیر برخی از مواد ترموالکتریک امیدوارکننده را شناسایی کردهاند، عملکرد ماژول به دلیل چالشهای مرتبط با طراحی و ساخت ساختارهای بهینه ماژول رضایتبخش نیست. این به طور قابل توجهی ادغام بالقوه دنیای واقعی آنها را در ماژول های ترموالکتریک محدود می کند.
محققان دانشگاه علم و فناوری پوهانگ، دانشگاه جورج واشنگتن و سایر مؤسسات اخیراً استراتژی جدیدی را برای طراحی مواد ترموالکتریک بر اساس سلنید مس (Cu2Se) برای تولید برق ترموالکتریک معرفی کرده اند.
این استراتژی، که در مقاله ای در Nature Energy منتشر شده است، به آنها اجازه داد تا با استفاده از تکنیک هایی که می تواند در مقیاس بزرگ آسان تر باشند، مواد امیدوارکننده ای را برای تولید تولید برق ترموالکتریک توان بالا طراحی کنند.
جائه سونگ سون، یکی از نویسندگان مقاله گفت: «دستگاه های ترموالکتریک سنتی از پایه های نیمه هادی نوع p و n، به شکل مکعبی، که در یک پیکربندی ترموکوپل چیده شده اند، تشکیل شده است. در این دستگاهها، طراحی این پایهها از نظر طول و نسبت ابعاد، برای بهینهسازی مقاومتهای حرارتی و الکتریکی برای به حداکثر رساندن تولید برق ترموالکتریک بسیار مهم است.
در این زمینه، هندسههای سهبعدی غیرمکعبی (3D) میتوانند سطح بیشتری از کنترل را بر حملونقل حرارتی و الکتریکی ارائه دهند و به طور بالقوه عملکرد دستگاه را فراتر از آنچه که پایههای مکعبی میتوانند به دست آورند، افزایش دهند.
بیشتر بخوانید:
افشای دادههای کاربران از طریق آدرس آی پی IP
در سال 2020، تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور Saniya LeBlanc در دانشگاه جورج واشنگتن مقاله ای را منتشر کرد که در آن تأثیر پایه های نیمه هادی مورد استفاده بر عملکرد ترموالکتریک ژنراتورهای تولید برق ترموالکتریک را از طریق یک سری شبیه سازی بررسی می کرد. اما پتانسیل غیر مکعبی هنوز در محیط های آزمایشی ارزیابی نشده بود.
سون توضیح داد: «گروه ما روی پرینت سه بعدی مواد و دستگاههای ترموالکتریک کار میکند که به ما امکان میدهد هندسه پیچیده مواد ترموالکتریک را که با فرآیندهای تولید سنتی به دست نمیآیند، درک کنیم و تأثیر آنها بر عملکرد تولید برق ترموالکتریک را بررسی کنیم.
به عنوان بخشی از مطالعه، سون و همکارانش از شبیه سازی مدل المان محدود سه بعدی برای طراحی هندسه های غیر مکعبی برای پایه های نیمه هادی استفاده کردند. سپس آنها این طرح های هندسی را با استفاده از تکنیک های چاپ سه بعدی ساختند و عملکرد آنها را به صورت تجربی ارزیابی کردند.
سون گفت: «ما Cu2Se را بهعنوان یک ماده مدل انتخاب کردیم، به دلیل کارایی بالای مواد در دماهای بالا. ما شبیهسازیهای عددی روی هشت هندسه مختلف، اعم از مکعبی و غیر مکعبی، برای ارزیابی تولید برق در شرایط کاری مختلف انجام دادیم.
پرینت سه بعدی جوهرهای کلوئیدی مبتنی بر ذرات Cu2Se، که با افزودن پلی آنیون های Se82- اضافی طراحی شده است، ما را قادر می سازد تا هندسه های طراحی شده Cu2Se را ایجاد کنیم و عملکرد تولید انرژی آنها را در یک دستگاه تک پایه ارزیابی نسبی کنیم.
آزمایشهای انجامشده توسط این تیم از محققان نتایج جالبی به همراه داشت و پتانسیل برخی از پایههای غیر مکعبی را نسبت به سایرین برجسته کرد. به طور خاص، این تیم مشاهده کردند که هندسه ساعت شنی شکل، بالاترین تولید انرژی و تولید برق ترموالکتریک را هم از نظر توان خروجی و هم از نظر کارایی دارند.
تالیف:
فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ (اقتباس از مقالهای از Techxplore)
در صورت استفاده از این مقاله، نام و آدرس فروشگاه اینترنتی آ.اس.پ را به عنوان منبع ذکر کنید.