موبایل

موبایل

گوشی همراه یا موبایل وسیله‌ای برای ارسال و دریافت صدا از طریق ارتباط رادیویی در پهنای وسیع جغرافیایی است. برخی از شرکت‌های بزرگ تولیدکنندهٔ گوشی همراه در دنیا شامل نوکیا، هواوی، سامسونگ الکترونیک، ال‌جی الکترونیک، موتورولا، سونی، اپل، شیائومی، اچ‌تی‌سی و گوگل پیکسل هستند.

تلفن همراه یا گوشی همراه وسیله‌ای برای ارسال و دریافت صدا از طریق ارتباط رادیویی در پهنای وسیع جغرافیایی است. منظور از موبایل وسیله‌ای است که برای اتصال به شبکهٔ تلفن همراه به کار می‌رود. اولین گوشی تلفن بی‌سیم در سال ۱۹۷۳ با وزنی نزدیک به ۲ کیلوگرم ساخته شد. موبایل نسل‌های گوناگونی دارد و توسط شرکت‌های سازنده گوناگونی تولید می‌شود و به فروش می‌رسد.

سیستم عامل های گوشی

در تلفن‌های همراه به‌طور معمول یک مجموعه نرم‌افزار یا سیستم‌عامل برای کنترل سخت‌افزار به کار می‌رود و برنامه‌های جانبی توسط سیستم‌عامل اجرا می‌شوند. از سیستم‌های عامل معروف برای تلفن همراه، می‌توان به اندروید، آی‌اواس و ویندوز فون اشاره کرد.

اسمارت فون

اسمارت فون یا تلفن هوشمند، نسل جدید تلفن های همراه است که نسبت به نمونه های اولیه، امکانات بیشتر و پیشرفته تری دارد. از جمله سیستم عامل با قابلیت نصب برنامه، دسترسی به اینترنت و انجام محاسبات پیچیده ریاضی.

معیار های خرید گوشی

• قیمت
• برند
• قدرت سخت افزاری
• سیستم عامل
• دوربین
• باتری
• کیفیت ساخت گوشی

به جز موارد گفته شده، موارد دیگر مانند اندازه تلفن همراه، وزن گوشی، زیبایی ظاهری گوشی، کیفیت نمایشگر، داشتن قلم، پشتیبانی از NFC، پشتیبانی از 5G، داشتن اسپیکرهای استریو با کیفیت، داشت جک هدفون، پشتیبانی از دو سیمکارت، پشتیبانی از کارت حافظه و داشتن حسگر اثر انگشت فیزیکی یا اپتیکال  مواردی است که برای بسیاری از کاربران اهمیت دارد.

شبکه ها و دسترسی

تلفن همراه معمولاً بر روی یک شبکه سلولی کار می کند که از سایت های سلولی پراکنده در شهرها، حومه ها و حتی مناطق کوهستانی تشکیل شده است. اگر کاربر در منطقه‌ای واقع شده باشد که هیچ سیگنالی از هیچ سایت سلولی متعلق به ارائه‌دهنده شبکه تلفن همراه که مشترک آن است وجود نداشته باشد، تماس‌ها نمی‌توانند در آن مکان برقرار یا دریافت شوند.

با این حال، شبکه‌های سلولی مورد استفاده برای تلفن‌های همراه، که اکنون با طراحی مدرن «تلفن‌های هوشمند» نامیده می‌شوند، نیز تکامل یافته‌اند. در همان زمان، شبکه های مورد استفاده توسط هوشمند نیز تکامل یافته اند.

ابتدا، شبکه مخابراتی 4G پیشگام یک سیستم انتقال تمام اینترنت با استفاده از چیزهایی مانند آرایه های آنتن هوشمند و “پارچه های شبکه” نقطه به نقطه شد. در حالی که 4G هنوز “شبکه سلولی” نامیده می شود، به جای سوئیچینگ مدار تلفن سنتی، به انتقال IP متکی بود، که منجر به بازده دریافت و انتقال خاصی شد.

اکنون یک مدل غالب به نام 5G در سراسر جهان در حال گسترش است. سیستم 5G از امواج با فرکانس بالاتر و ساختار سلول نزدیکتر استفاده می کند که سبک شبکه را تغییر می دهد و پهنای باند بیشتری را برای کاربران نوید می دهد.

در سمت دستگاه، با ادامه تولید گوشی‌های هوشمند جدیدتر توسط شرکت‌ها، دو سیستم عامل اصلی ظهور کرده‌اند. سیستم عامل های اپل و اندروید در سهم شیر گوشی های هوشمند جدید توسط سازندگان مختلف نصب شده اند.

با هر دوی این پلتفرم‌های سیستم‌عامل، ساختن صدها نوع عملکرد مختلف در تلفن‌های هوشمند مدرن از طریق طراحی برنامه‌های کاربردی موبایل یا «برنامه‌ها» برای مهندسان امری عادی شده است. فروشگاه های اپلیکیشن خرید و استفاده از این اپلیکیشن های متنوع را تسهیل می کنند.

توسعه سیستم های سلولی

موتورولا تلفن خودرو خدمات تلفن همراه (IMTS) را با دکمه های فشاری و شماره گیری، هد کنترل با گوشی و واحد پایه بهبود بخشید که در سال 1964 معرفی شد.
در ایالات متحده ، اتصال فرستنده ها و گیرنده های تلفن همراه باشبکه تلفن سوئیچ عمومی (PSTN) در سال 1946 با معرفیخدمات تلفن همراه (MTS) توسطشرکت تلفن و تلگراف آمریکایی ( AT&T ).

در سیستم MTS ایالات متحده، کاربری که مایل به برقراری تماس از طریق تلفن همراه بود، باید قبل از برقراری تماس، یک کانال استفاده نشده را به صورت دستی جستجو می کرد. سپس کاربر با یک اپراتور تلفن همراه صحبت کرد که در واقع تماس را از طریق PSTN شماره گیری کرد. اتصال رادیویی ساده بود یعنی فقط یک طرف می‌توانست در یک زمان صحبت کند، جهت تماس با یک سوئیچ فشار به مکالمه در گوشی تلفن همراه کنترل می‌شد.

در سال 1964 AT&T معرفی شدبهبود خدمات تلفن همراه (IMTS). این عملکرد دوطرفه کامل، شماره گیری خودکار، و جستجوی خودکار کانال را فراهم می کرد. در ابتدا 11 کانال ارائه شد، اما در سال 1969 12 کانال اضافی در دسترس قرار گرفت.

از آنجایی که تنها 11 (یا 12) کانال برای همه کاربران سیستم در یک منطقه جغرافیایی معین (مانند منطقه شهری اطراف یک شهر بزرگ) در دسترس بود، سیستم IMTS با تقاضای زیادی برای یک منبع کانال بسیار محدود مواجه شد.

علاوه بر این، هر آنتن ایستگاه پایه باید روی یک سازه بلند قرار می گرفت و باید با قدرت بالا انتقال می داد تا بتواند در کل منطقه خدمات پوشش دهد. به دلیل این نیازهای انرژی بالا، تمام واحدهای مشترک در سیستم IMTS ابزارهای مبتنی بر خودروهای موتوری بودند که باتری‌های ذخیره‌سازی بزرگی را حمل می‌کردند.

در این مدت یک سیستم واقعاً سلولی، معروف بهسیستم پیشرفته تلفن همراه یا AMPS در درجه اول توسط AT&T وموتورولا، Inc. AMPS بر اساس 666 کانال صوتی جفت شده است که در هر 30 کیلوهرتز در منطقه 800 مگاهرتز فاصله دارند.

این سیستم از روش مدولاسیون آنالوگ – مدولاسیون فرکانس یا FM استفاده می کرد و از ابتدا برای پشتیبانی از واحدهای مشترک برای استفاده در خودروها و عابران پیاده طراحی شد.

در سال 1983 در شیکاگو به طور عمومی معرفی شد و از همان ابتدا موفقیت آمیز بود. در پایان سال اول خدمات، در کل 200000 مشترک AMPS در سراسر ایالات متحده وجود داشت. پنج سال بعد بیش از 2000000 نفر وجود داشت. در پاسخ به کمبود خدمات مورد انتظار، صنعت سلولی آمریکا چندین روش را برای افزایش ظرفیت بدون نیاز به تخصیص طیف اضافی پیشنهاد کرد.

یکی از رویکردهای FM آنالوگ، که توسط موتورولا در سال 1991 ارائه شد. به عنوان شناخته شده بودAMPS باند باریک یا NAMPS. در سیستم های NAMPS، هر کانال صوتی 30 کیلوهرتزی موجود به سه کانال 10 کیلوهرتزی تقسیم شد.